Dag 1. M’n eerste berg en een leuke ontmoeting
Door: Jaco
Blijf op de hoogte en volg Jaco
16 Mei 2022 | Nederland, Kerkrade
Wat een dag! Eerst met de trein naar de andere kant van het land, Eygelshoven ligt boven Kerkrade. Tijdens het laatste stukje met Arriva raak ik in gesprek met een man die ook 1e klas zit net als ik, want de rest zit/staat hartstikke vol. We praten over 't leven van een gepensioneerde man zonder vrouw, met kinderen en kleinkinderen die elders wonen. We herkennen veel van de ander.
Ik moet uitstappen en m'n tocht begint,het is al begin middag. Meteen al smalle paadjes omhoog, omlaag en ineens zie ik mijn eerste berg...., tegen de zijgevel van een huis! Zó doen ze dat hier, denk ik.
En even verder het eerste kruisbeeld op de hoek bij de zijweg omhoog, mijn eerste echte klim van 10%!
Ja, een èchte Nederlandse berg laat zich moeilijk wegcijferen.
Wat een prachtige omgeving om hier te lopen, een smal slingerend bospad langs de helling van een beekdal. Ik voel me weer vrij, krijg een goed gevoel. Wat mooi dat je zó vrij kunt lopen!
Ik neem even een zijpad omlaag naar een witte watermolen die ik ontwaar. De Strijthagerbeek stroomt rustig door, maar het waterrad zit vast en is begroeid met groen.
Weer omhoog lopend hoor ik de vogeltjes én de wind die toeneemt. Een jonge vrouw met hond komt me tegemoet. Ik spreek haar aan, we blijven meer dan een half uur praten. Ze is docent Engels in Heerlen, woont nog in Amsterdam maar wil terug naar haar geboortestreek.
Ja, zoiets gebeurt nu als je wandelt, ze vertelt me van alles over haar leven, net of ze haar hart uitstort. Ik vertel ook over 't mijne. Tenslotte zeggen we “dág”! en ik bedank haar voor het gesprek, zij mij. Ik heb een goed gevoel gekregen.
De Wilhelminaberg van meer dan 200m(!) hoog begint onderaan de beek. Dan zie ik een pad dat zó steil omhoog gaat dat ‘t bij hevige regen (dat was eigenlijk voor nu voorspeld) zou veranderen in een kolkende waterval recht omlaag! Uiteindelijk kom ik op handen en voeten kruipend boven, puffend, niet mals… Bovenop de top is het uitzicht weids, maar een beetje heiig helaas. Ik zie Duitsland liggen en in het zuiden de Vaalserberg. Ook het geografische Noorden is hier aangegeven. Ik hoor allerlei geluiden van wind én van mensen die in Snowworld, de kolossale skihal die van de top naar beneden duikt, omlaag suizen.
In mijn afdaling raak ik verward in talloze mountainbikepaden, halfpipes, haarspeldbochten e.d., raak het spoor bijster, verdoe veel tijd, maar kom uiteindelijk toch helemaal beneden aan. Dan volgt een prachtig stuk bos met een heus kasteel “Erenstein”, grandioos gelegen in een groot park. Eeuwen geleden in bezit van de dochter van een beeldhouwer. Hij was een beroemdheid, Italiaan, een rijk kunstenaar blijkbaar.
Lopend langs een rooms-katholieke Mariakapel van 1937, met joodse symbolen(!), kom ik in Kerkrade-Zuid. Daar vind ik m'n slaapadres.
Douchen, eten en praten over allerlei zaken uit het leven met m’n gastheer (de gastvrouw is een paar dagen weg). Hij is een sociaal bewogen mens, heeft in Afrika in de missie gewerkt en later hier als directeur in het gevangeniswezen. Ook nu weer gaat 't gesprek als vanzelf over soms zeer persoonlijke momenten uit het leven. Ik merk dat hij het fijn vindt zo te praten over wat belangrijk voor hem is.
Morgen een betrekkelijk rustige dag. Geen grote afstanden.
-
17 Mei 2022 - 06:58
Hermien:
Wat leuk Jaco dat je weer aan een nieuwe reis bent begonnen.
Ik ga weer virtueel met je meelopen. Veel succes!
Lieve groet Hermien -
17 Mei 2022 - 07:24
Maaike:
Goed morgen lieve broer, wat een mooie dag , heerlijk om zo weer mee te mogen lopen , hoop dat het morgen wat rustiger kan, ook nog tijd hebt, om van een lekkere Vlaai kan genieten bij de koffie
Fijne dag
Maaike -
17 Mei 2022 - 08:59
Sierd Smit :
Wat schrijf je weer mooi, Jacob. En zulke mooie gesprekken en mooie natuur! Ik denk: ook maar eens doen. En ik kijk uit naar jouw volgende tekst. -
17 Mei 2022 - 18:23
Cor Scholten:
De eerste stappen van meerdere wandelingen in het heuvellandschap van Zuid-Limburg zijn gezet. Wij hebben er ook een paar keer gewandeld en het is een zeer fraaie omgeving. Vooral als je uitkijkt over een rivierdal is o.i. zeer de moeite waard.
Maar er zitten ook stukken in waar de kuiten aan het werk moeten en de ademhaling wat moeilijker wordt. Dat kan ook plaatsvinden op delen waar je het niet verwacht. Maar een getrainde wandelaar zoals jij, zit hier natuurlijk niet mee.
Leuk is dat je al zo snel interessante gesprekken met voorbijgangers hebt gevoerd. Soms kan men sneller openhartig zijn naar ‘passanten’ dan naar bekenden (voor de ander ben jij de passant).
Jaco, we zullen je avonturen op de voet volgen en wensen je een zeer leuke tocht toe met mooie vergezichten, interessante ontmoetingen en geen regen.
Groet van Cor en Anke
-
21 Mei 2022 - 14:30
Cora Bijsterveld:
Ik ben benieuwd waar je overnacht hebt. Wij hebben geslapen bij 'vrienden op de fiets' -
22 Mei 2022 - 22:44
Johan Grootveld:
Op de een of andere manier kreeg ik geen waarschuwingsmails meer over je voettocht en was ik de site kwijt. Maar ondanks dat heb ik hem teruggevonden en me meteen weer aangemeld. Nu maar hopen dat de digitale techniek dit keer geen verstek laat gaan...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
